Παραδοσιακά παιχνίδια - Κουτσό

Την εποχή που οι γονείς μας ήταν παιδιά, αλλά και πιο παλιά ακόμα, παιζόντουσαν παιχνίδια απλά τόσο στους κανόνες όσο και στον εξοπλισμό που χρειαζόντουσαν για να παιχτούν. Ένα τέτοιο παιχνίδι ήταν και το κουτσό.

Ο εξοπλισμός του παιχνιδιού ήταν μια απλή πέτρα και ένα σχέδιο με αριθμημένα τετράγωνα που χαρασσόταν από τους ίδιους τους παίκτες είτε σε χώμα, με κάποιο ξύλο είτε  σε τσιμέντο, με κάποια πέτρα. Υπήρχαν πολλές παραλλαγές σχεδίων, με πιο συνηθισμένη  αυτή της εικόνας. 

Το κουτσό παιζόταν από όλη την παρέα των παιδιών, ανεξάρτητα από τον αριθμό τους.

Το πρώτο παιδί έριχνε την πέτρα του στο πρώτο τετράγωνο. Έπειτα έπρεπε να πατήσει σε όλα τα άλλα τετράγωνα, εκτός από αυτό που βρισκόταν η πέτρα του, με το ένα πόδι στα μονά τετράγωνα όπως το 1, το 4 και το 7 ή με τα δύο πόδια στα διπλά όπως το 2 και το 3. Αφού έφτανε στο τελευταίο τετράγωνο, έπρεπε να κάνει στροφή και με τον ίδιο τρόπο να επιστρέψει στην αρχή, φροντίζοντας κατά την επιστροφή του, να πάρει και την πέτρα του από το τετράγωνο που βρισκόταν. Μετά συνέχιζε ρίχνοντάς την στο τετράγωνο με τον επόμενο αριθμό και αυτό επαναλαμβανόταν μέχρι να καταφέρει να την ρίξει σε όλα τα τετράγωνα. Φυσικά, όσο πιο μακριά βρισκόταν το τετράγωνο που ήθελε να την ρίξει, τόσο πιο δύσκολα το κατάφερνε. Αν η πέτρα του δεν έπεφτε στο σωστό τετράγωνο, αν έβγαινε έξω από το σχέδιο, αν δεν κατάφερνε να περάσει με κουτσό απ' όλα τα τετράγωνα και να πάρει και την πέτρα του μαζί κατά την επιστροφή του, έχανε τη σειρά του και έπαιζε ο επόμενος παίκτης που είχε σειρά.

Νικητής ήταν αυτός που περνούσε απ' όλα τα τετράγωνα πρώτος.

Το κουτσό ήταν πολύ δημοφιλές παιχνίδι και εξακολουθεί να παίζεται ακόμα και σήμερα.

Ευφροσύνη Σιδεράτου