Καλικάτζαροι

Παλιά οι άνθρωποι έπλαθαν στο μυαλό τους διάφορες ιστορίες και πλάσματα για να φοβερίσουν ή να συνετίσουν τα μικρά παιδιά. Τα γνωστότερα από αυτά τα πλάσματα ήταν οι Καλικάτζαροι.

Είχαν διάφορες μορφές. Άλλοι ήταν μικροσκοπικοί και άλλοι πιο μεγάλοι. Άλλοι ήταν κουτσοί, άλλοι με κόκκινα μάτια και άλλοι πάλι τριχωτοί. Γενικά τους έδιναν τρομαχτικά και άσχημα χαρακτηριστικά.  

Όλο τον χρόνο πίστευαν ότι ζούσαν κάτω από τη γη και προσπαθούσαν να κόψουν, με κάθε τρόπο, το δέντρο που την κρατά. Λίγο πριν τα καταφέρουν όμως, έρχονταν τα Χριστούγεννα και όλοι παρατούσαν τη δουλειά τους για να ανέβουν στον πάνω κόσμο και να ταλαιπωρήσουν τους ανθρώπους με τις ζαβολιές τους. Κοροΐδευαν τους ανθρώπους, τους έκλεβαν τροφές και προκαλούσαν ακαταστασία στα σπίτια.

Για να τους διώξουν, οι νοικοκυρές είχαν πάντα αναμμένο το τζάκι, έκαιγαν αλάτι ή παλιά παπούτσια. Αλλού, έβαζαν ένα κόσκινο στη φωτιά γιατί πίστευαν ότι οι καλικάτζαροι καθόντουσαν και μετρούσαν τις τρύπες του. Επίσης, άφηναν ένα πιάτο με τηγανίτες σε ένα μέρος του σπιτιού και απέφευγαν να κυκλοφορούν τα βράδια.  

Τα Φώτα, εξαφανίζονταν γιατί δεν ήθελαν τον αγιασμό που ράντιζε ο παπάς και κατέβαιναν κάτω από τη γη για να συνεχίσουν το κόψιμο του δέντρου, που όλη αυτή την περίοδο είχε προλάβει να ξαναθρέψει τελείως.

Πολλά παιδιά πιστεύουν ότι οι καλικάτζαροι πράγματι υπάρχουν. Πού ξέρετε; Ίσως τα επόμενα Χριστούγεννα να συναντήσετε κι εσείς κάποιον και να αποδειχτεί ότι έχουν δίκιο!

Κρητικού Δόμνα