Το "χαλασμένο" τηλέφωνο

Ένα παιχνίδι που παιζόταν παλιά από τους γονείς μας και το παίζαμε κι εμείς με τους φίλους μας ήταν το «Χαλασμένο τηλέφωνο». Είναι ένα παιχνίδι που την ονομασία του την πήρε από το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, που είναι το ίδιο μ’ αυτά που θα άκουγε και θα καταλάβαινε κάποιος αν μιλούσε χρησιμοποιώντας ένα πραγματικά χαλασμένο τηλέφωνο.

Σκοπός του παιχνιδιού δεν ήταν κάποια ομάδα να κερδίσει την άλλη, αλλά η διασκέδαση των παιδιών που συμμετείχαν. Μπορούσε να πάρει μέρος όποιος ήθελε, ανεξαρτήτου ηλικίας. Συνήθως παιζόταν από τρία ή περισσότερα παιδιά που κάθονταν το ένα δίπλα στο άλλο σχηματίζοντας έναν κύκλο.

Κάποιο από τα παιδιά, σκεφτόταν μια δύσκολη και ασυνήθιστη λέξη ή φράση και την ψιθύριζε στο αυτί του διπλανού του μόνο μια φορά. Αυτό που άκουγε και καταλάβαινε το δεύτερο παιδί το έλεγε με τον ίδιο τρόπο στο διπλανό του. Αυτή η διαδικασία συνεχιζόταν μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος. Τότε, το τελευταίο παιδί σηκωνόταν και έλεγε δυνατά τη λέξη που, υποτίθεται, είχε πει το πρώτο παιδί και που φυσικά από στόμα σε στόμα είχε αλλάξει τόσο πολύ που ήταν εντελώς διαφορετική!

Τα παιδιά γελούσαν με το αποτέλεσμα και το παιχνίδι συνεχιζόταν με κάποιο άλλο παιδί να λέει τη δική του λέξη, συνήθως το επόμενο παιδί από αυτό που είχε πει την προηγούμενη λέξη. Αν τύχαινε η τελική λέξη να ήταν ίδια με την αρχική, τότε το τελευταίο παιδί ήταν αυτό που θα έλεγε τη λέξη για το νέο γύρο του παιχνιδιού.

Κυριακίδη Δέσποινα